Canın Sağ Olsun!

Doğru-dürüst talih bana, gülmedi,
Ne diyeyim felek, yüzün ağ olsun.
Ektiğim tohumlar filiz olmadı,
Senin bahçende de, bağın dağ olsun.

Çile kuyruğuna beni gönderdin,
Tüm ömrümü sefalete dönderdin,
Kollarımı omuzumdan indirdin,
Akan ırmağında suyun sığ olsun.

Süründürdün, süründüğüm yetmez mi?
Bunca acı bunca çile bitmez mi?
Ettiğim intizar sana gitmez mi?
O başına gökten yağan çığ olsun.

Uğratmadın hem sonuma, ilkime,
Eremedim bağımdaki salkıma,
Hasret kodun hayalime, ülküme,
Yaşamın kasvetli, ömrün çiğ olsun.

Bunca ömür sürdüm hep boynum bükük,
Tumanım yamalı, işliğim sökük,
Ceketim, yeleğim telisten dikik,
Sana urba diken iğne tığ olsun.

Ömrümün pek çoğu sefalet geçti,
Kolumu kökünden budadı, biçti,
Geldi bu hayatı KORKUT’a seçti,
Ne diyeyim başka; canın sağ olsun!