Geçinir

Öyleleri var ki; başlardan ırak,
Başı-kıçı oynar, yaylı geçinir…
Meteliği olmaz, parayı bırak,
Kırıyı bulamaz, taylı geçinir…

Çaplarını sorsan; üç santim kadar,
Arabası yok da, stepnesi var,
Genişliği; bisikletten daha dar,
Asfalt yola sığmaz, raylı geçinir…

Doğru; yalanından korkarak kaçar,
Maymuncuk kullanmaz, kapılar açar.
Eş-dost, çoluk-çocuk havada uçar,
Bekar da; bayanlı, baylı geçinir…

Yalakalık onda bir ahlak olur,
Nerde pislik varsa arayıp, bulur.
Gelen ihsanları kendinden bilir,
Şöyle kelli-felli, boylu geçinir…

Ukalalık yapar, küstahlık eder,
Hiç misafir olmaz, gam ile keder.
Bir bardaklık suda boğulur gider,
Deniz kenarından, koy’lu geçinir…

En küçük fırsatı havada kapar,
Seni de görünce; anında sapar,
Siyasetin daniskasını yapar,
Halkın arasında köylü geçinir…

Abdest-maptest almaz, söylersen; yutar,
Beş vakit namaza, beş daha katar
İmanı hiç bilmez, gizli şirk tutar,
Bize de hilalli, aylı geçinir…

Yol bulup menzile varamayanlar,
Ömründe bir işe yaramayanlar,
Hiç kimseyle dostluk kuramayanlar,
Üste çıkar bir de huylu geçinir…

Sadakati bilmez, adı da Sadık,
Boyu nedir dersen; bildiğin güdük.
Babasını bile gizleyen hödük;
Gelir başımıza soylu geçinir…

KORKUT der ki; taşımayın başlarda,
Hiç iz bırakmazlar dağda, taşlarda,
Bunlar yalnız iken çok halt işler de;
Toplumda efendi, bey’li geçinir…