Tenkit

Artık tenkit etme zamanı geldi;
Ceketimi ayrı astım sizlerden.
Çekilen çileyi hanginiz bildi?
Bulantımı geri kustum sizlerden.

HAKK davası denilince eririm,
Aklım erdiğinden beri yürürüm,
Ben canımı düşünmeden veririm,
Bu yüzden değerli postum sizlerden.

Bir huyum var; kızsam bile söğemem,
Haklının hakkına elim değemem,
Benim karakterim, boyun eğemem,
Korkmam mı gerekir dostum sizlerden?

İstemezdim, gelmesin bu safhaya,
Artık çok da takmıyorum kafaya.
Giremem sizinle aynı kefeye,
Ayağımı beri bastım sizlerden.

Hakkını yerseniz elbette kızar,
Üstüne gittikçe daha da azar,
Sizde onu duyan kulak ne gezer?
Sözüm çok da sesi kıstım sizlerden.

Tuttuğunuz bayrak allı değil ki,
Sazınız var, var da; telli değil ki,
Sizde rüzgar yönü belli değil ki,
Bu nedenle ayrı estim sizlerden.

Güya sözüm ona, yiğitlersiniz,
Sırtını dönene neler dersiniz?
Çıkar için etlerini yersiniz,
Ne diyeyim valla pustum sizlerden.

Bırakın tazeyi, bayatınız yok,
Paha ödemeye diyetiniz yok,
Kaynaktan içmeye niyetiniz yok
Varsın, ayrı dursun testim sizlerden.

Haklarını yediğiniz erleri,
Hiçe saydığınız alın terleri,
Çıkar kavgasının silahşörleri!
İyice tiksindim, tırstım sizlerden.

Varın yapın diye karşı durmadım,
Şimdiyece hesabını sormadım,
Gittiğiniz yolda hayır görmedim,
Yıkıldı umudum, küstüm sizlerden.

Durun da ekleyim bari şunu da:
Bu gidişin hüsran olur sonu da,
Az çok, iyi tanırsınız beni de,
Sizce; korkudan mı sustum sizlerden?

"Darağacı var" deseniz gelirdim,
Göz kırpmadan, seve-seve ölürdüm.
KORKUT'um sizleri değer bilirdim,
Selamı sabahı kestim sizlerden.